Heb je haar weer met haar vijfen ..
Ja wat kan ik zeggen, ik ben gewoon trots op mijzelf, ontzettend dankbaar, ik ben opnieuw geboren .. na 50 jaar, das niet niks. Het is geen zelfverheerlijking en als je dat wel vindt, who cares. Op Facebook werd een post gedeeld met een verhaal over twee ongeboren baby’s met een uitgebreid dialoog. Het resoneerde als een malle, het beschreef precies hoe ik mij voel ..
Check de visual, dat lieve kleine zorgeloze meisje van vijf (wil ik zo schatten) met haar bruine pop .. Little did she know .. en zie de vrouw die ze is geworden, wat een kanjer and she knows, she is aware. Zo in het begin van mijn herfst voel ik mij als in mijn lente, alleen toen leefde ik onbewust het bewuste en nu ben ik mij bewust van het onbewuste.
Mij zomertijd was dus feitelijk mijn kraamtijd .. because little did I know.. Het verhaal wat eerder zo resoneerde met mijn staat van zijn heb ik hieronder samengevat;
“In de baarmoeder leefden twee kinderen, volledig afhankelijk van hun kleine, afgesloten wereld. Alles wat ze nodig hadden, kwam via hun levenslijn, de navelstreng, die hen verbond met een bron die ze niet volledig konden begrijpen. Voor hen was deze wereld alles .. de stilte, de warmte, het ritme van een hart dat hen omhulde.
Toch voelde een van hen een vreemd verlangen, een intuïtie dat er iets groters wachtte. Een andere wereld, vol licht en nieuwe mogelijkheden, waar ze vrij konden bewegen en nieuwe zintuigen zouden ontdekken. De ander twijfelde, ‘Hoe zou er iets anders kunnen zijn? Alles wat wij kennen, is hier.’
Wat zij niet wisten, is dat hun kleine wereld slechts een voorbereiding was. De geboorte zou geen einde zijn, maar een nieuw begin. Het vertrouwde zou plaatsmaken voor iets groters, dat zij zich vanuit hun beperkte perspectief nog niet konden voorstellen.”
Deze metafoor is een uitnodiging om na te denken over hoe wij naar ons eigen leven kijken. Hoe vaak beperken wij onszelf door enkel te geloven in wat we direct kunnen zien of begrijpen? Misschien is er meer mogelijk dan we nu denken. Misschien bereiden onze uitdagingen ons voor op een grotere werkelijkheid, een nieuwe fase in ons leven .. Misschien? Nee .. ik weet het zeker! De grootste groei ligt juist buiten de grenzen van wat wij nu kunnen zien.
Sta even stil en stel jezelf de vraag: Ben jij geworden wie je wilde zijn? Of ben je nog onderweg naar wie je zijn moet?
Wil je wat meer weten over mijn projecten? Persoonlijk gesprek? Boek hier een moment. Vraagje? Stel het via contact! Lobi. X
‘I had a second birth when my Soul and my Body loved one another and were married.’ ~Kahlil Gibran
Volg mij op Instagram en LinkedIn, Alvast thanks for that, en tot de volgende! 🙂
Met vriendelijke groet | Kind Regards | Waran Odi | Mit freundlichen Gruß | Saluti | Gracias y Saludos | Meilleures Salutations | Saygilarimla | اطيب التحيا ت | 類認為 敬具 | ด้วยความเคารพ
Geef een reactie